De bijzondere logica van mijn boekenkasten

Het is al vaker verteld hier: ik heb veel te veel boeken en boekenkasten. Wil je dan nog iets terug kunnen vinden, dan moet er toch een zekere logica in je opbergsysteem zitten. En al denkt een buitenstaander op het eerste gezicht misschien van niet: die logica is zeker aanwezig, maar het is natuurlijk wel MIJN logica.
Want dat is wat Martha bij vraag 32 van #50books wil weten (KLIK HIER):

 "Hoe sorteer je je boeken, online en in de kast?"

ONLINE

Om met het gemakkelijkste te beginnen: online stelt niet veel voor. Ik heb een poosje op Hebban bijgehouden wat ik gelezen had, wat ik wilde lezen en wat ik aan het lezen was. Dat is al even niet meer bijgehouden, ik zag er de meerwaarde niet van in. Over elk gelezen boek schrijf ik een blog, dus dan weet ik ook wat ik las. Wat ik aan het lezen ben, weet ik ook zo wel. En of dat anderen interesseert? Geen idee. Alleen voor wat ik nog lezen wil, is het wel handig. Onlangs heb ik een beginnetje gemaakt met Goodreads, maar ik heb me er nog niet echt in verdiept.
Apart vermeld moeten misschien de boeken worden die ik op Boekwinkeltjes en Marktplaza heb staan om te verkopen. Ze staan trouwens ook op aparte planken op zolder. Toen ik daar 13 jaar geleden mee begon liep het goed, nu verkoop ik daar zelden nog iets. Ik breng ze liever naar het antiquariaat.
Ik heb ook nog een aantal e-books, maar dat zijn er zo weinig, dat ze hier niet meetellen. De meeste e-books die ik lees, leen ik trouwens uit de bieb, dus die verdwijnen vanzelf weer van mijn "boekenplankje".

PAPIER

Maar dan het sorteren van echte boeken. Zoals bij waarschijnlijk de meesten onder ons maak ik in principe een onderscheid in fictie en non-fictie. Maar echt streng ben ik daarin niet. Als ik geïnteresseerd ben in een bepaald onderwerp, dan staan de non-fictie boeken, de literaire non-fictie boeken en de fictie erover bij elkaar op een plankje. Zoals bv. in het geval van de boeken over de Maatschappij van Weldadigheid en hun instellingen, zowel in Nederland als in Vlaanderen. Wie hier vaker komt lezen, zal weten welke ik bedoel.

Voor Zeeland (waar ik woon) heb ik zelfs een klein kastje in de kamer staan met twee planken waarin alles door elkaar staat: jeugdboeken, romans, wandelgidsen, natuurboeken, atlassen, kaarten, geschiedenis en cultuur. Kees Slager is er prominent aanwezig. Maar ook het fotoboek over De Ramp en De verdronkene van Margriet de Moor.

Op zolder staan de meeste non-fictieboeken, gesorteerd op thema: natuur, wandelgidsen, kunstboeken en catalogi, cultuurhistorie en filosofie etc. Dan zijn er enige planken met oude boeken van mijn (groot)ouders. Ook die gesorteerd op fictie (op alfabet in de kast) en non-fictie. Ze moeten uitgezocht worden, dus ik heb ze verder niet gesorteerd.

LOGEERBOEKEN

Een heel speciaal plankje is van mijn kleindochter Joyce: net zo dol op boeken als haar oma. Als haar moeder er op aan dringt dat er een aantal van weg doet, omdat ze er te groot voor is en al weer zoveel andere heeft intussen, is ze ten einde raad. Heel verdrietig, ze kan er geen afscheid van nemen. En wie begrijpt dat beter dan haar oma?  Dus hebben we een afspraak: ik neem ze mee en zet ze op haar eigen plankje op zolder, dan kan ze er altijd weer bij. Ze logeren zogezegd hier. Soms kijkt ze er nog wel eens naar, niet vaak, maar de wetenschap dat ze er nog zijn, dat is nu belangrijk. Uitzoeken en weggeven, kan altijd nog.

Blijven over de twee grote kasten in de huiskamer. In de ene zit voornamelijk Nederlandse literatuur uit de tweede helft van de vorige eeuw. Een een plank met poëzie. De andere bevat meer recente boeken, zowel fictie als non-fictie, zowel gelezen, als ongelezen, geleend, gekocht of als recensie-exemplaar ontvangen. De non-fictie boeken staan op thema verdeeld over enkele planken.

De fictie heeft hier een eigen logica. Zo zijn er enkele planken gereserveerd voor de Nederlandse auteurs van Uitgeverij Cossee. Enkele planken voor Remco Campert en eentje voor Bernlef en Van Dis. Alle andere romans staan niet op alfabet of kleur, maar op "nog lezen of bespreken". Of "al gelezen" en nog beslissen naar welke andere kast ze moeten verhuizen of dat ze naar het antiquariaat kunnen.

SURINAME

Ook hier één speciaal plankje: met Surinaamse literatuur. Ik heb er dierbare herinneringen aan. Toen ik nog een leesclub begeleidde hebben we een jaar lang boeken gelezen die geschreven zijn door Surinaamse auteurs of over Suriname gingen. Dat was een hele inspirerende ervaring. Ik kan het iedereen aanraden. Wie via mijn blog op het trefwoord Suriname zoekt, vindt een aantal suggesties.

© Jannie Trouwborst, augustus 2017.

Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden van anderen. Wil je ook meedoen? Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat een link naar je eigen blog achter in de reacties onder het blog van Martha (KLIK HIER) of alleen je reactie. Zo kan iedereen lezen wat jij ervan vindt.