David Foenkinos (Parijs, 1974) is een
Franse schrijver. Hij heeft romans en jeugdboeken gepubliceerd en
enkele scenario’s voor toneel en film geschreven. In 2014 won hij
de Prix Goncourt des lycéens en de Prix Renaudot voor
Charlotte, een roman over het leven van Charlotte Salomon
(Berlijn 1917- Auschwitz 1943), een jonge Joods-Duitse kunstenares.
Deze roman is in 2015 door Marianne Kaas vertaald.
Wie was Charlotte Salomon?
Als kind van geassimileerde Joodse
ouders groeit Charlotte op in Berlijn. Haar vader is arts. Haar
moeder pleegt zelfmoord als Charlotte negen is. Haar latere
stiefmoeder is een gevierde Joodse zangeres. In september 1936 wordt
Salomon toegelaten tot de kunstacademie. Als zij een prijs belooft te
winnen, moet ze de kunstacademie verlaten. Hoewel de staf overtuigd
is van haar grote talent, durft men het niet aan toe te moeten geven
dat ze een Joodse leerlinge op school hebben.
In 1939, na de Kristallnacht, vlucht ze
op advies van haar vader en stiefmoeder naar haar grootouders die in
Zuid-Frankrijk wonen. Na een depressieve periode geeft haar arts haar
het advies weer te gaan schilderen. Zo ontstaat de autobiografische
reeks Leben? oder Theater?.
De reeks heeft de vorm van een
muziektheaterstuk met akten en scenes, een 'zangspel' noemt Charlotte
het werk zelf. De proloog beslaat de tijd van Charlottes jeugd in
Berlijn tot 1937. Het hoofddeel gaat over haar grote liefde, de
zangpedagoog Alfred Wolfsohn, en zijn verhouding met Charlotte en
haar stiefmoeder, de opera-zangeres Paula Salomon-Lindberg. De
epiloog behandelt het verblijf van Charlotte in Zuid-Frankrijk van
1939 tot 1942. Het totale werk bestaat uit 1325 gouaches en
transparanten. Hiervan zijn er vele door Charlotte zelf afgekeurd en
zo ontstond een genummerde serie van ongeveer 800 schilderingen.
Dit omvangrijke expressionistische
kunstwerk rondt ze in 1942 af. Ze heeft er twee jaar intensief aan
gewerkt en levert daarna alles in een koffer af bij dokter Moridis
met de woorden: “Dit is heel mijn leven”. Ze trekt zich
terug op het inmiddels door haar grootouders verlaten landgoed en
trouwt met Alexander, een Joodse vluchteling uit Oostenrijk. In het
Vichy-Frankrijk waren Joden niet veilig. Samen met haar echtgenoot
Alexander wordt ze op 24 september 1943 opgepakt en naar Auschwitz
getransporteerd waar ze op 10 oktober 1943 wordt vermoord. Zij is op
dat ogenblik vier maanden zwanger.
Na de oorlog blijken haar vader en
stiefmoeder de oorlog wel overleefd te hebben. Ze ontvangen de koffer
met daarin Charlottes kunstwerk van dokter Moridis. Als ze Leven?
of Theater? voor het eerst bekijken, zijn ze diep geschokt.
"Ze horen de stem van hun
dochtertje. Ze is daar, bij hen. Hun Lotte die ze jarenlang uit het
oog waren verloren. Dankzij haar komen de herinneringen weer tot
leven. Het is ook heel hun leven. Uren achtereen bekijken ze de
tekeningen. Ze zijn personages geworden. Dat is ontegenzeggelijk het
bewijs dat ze hebben geleefd."
Maar ze als het werk analyseren,
stellen ze: het is Charlottes waarheid, de waarheid van een
kunstenaar. Zij herkennen en geloven niet alles. "En daarin
ligt de hele schoonheid van Charlottes project besloten. Waar is het
leven? Waar is het theater? Wie kan weten wat de waarheid is?"
stelt Foenkinos in zijn boek.
Geromantiseerd
Na het bij toeval ontdekken van haar
werk raakt Foenkinos zo gefascineerd door Charlotte dat hij besluit
een roman over haar leven te schrijven. Zijn uitgangspunt zal haar
voornaamste en omvangrijke werk Leben? oder Theater? zijn.
Toch zou het nog jaren duren voor hij er klaar voor was, vele
pogingen mislukten. Hij vroeg zich af: "Maar hoe? Moest ik
erin aanwezig zijn? Moest ik haar verhaal romantiseren? Welke vorm
moest ik mijn obsessie geven?" Zo ontdekt hij uiteindelijk
dat hij elke zin op een nieuwe regel moest beginnen, vanwege de
beklemming die hij voelde tijdens het schrijven, om lucht te krijgen.
Tijdens een rondreis door Europa
bezoekt hij alle plekken waar zich voor Charlotte belangrijke
gebeurtenissen hebben afgespeeld. En ook al is hij niet overal
welkom, het beeld dat hij van haar heeft, wordt steeds verder
ingevuld. En zijn voorstellingsvermogen bepaalt uiteindelijk hoe de
lezer Charlotte zal zien in de roman die hij gaat schrijven.
Foenkinos heeft zijn boek beslist
gebaseerd op feiten: de familiegeschiedenis (met wel erg veel
zelfmoorden), de autobiografische teksten die ze in het kunstwerk
heeft verwerkt, brieven, archiefstukken. Maar wat hij daarnaast doet,
maakt het tot een literair hoogstandje. Het perspectief in dit
aangrijpende verhaal ligt volledig bij degene die haar spoor volgt
van Berlijn via Frankrijk naar Auschwitz. We mogen gerust stellen dat
het om de schrijver zelf gaat. Je zou de roman van David Foenkinos
het verslag van een bedevaartstocht kunnen noemen. Hij probeert zich
voortdurend voor te stellen hoe Charlotte (maar ook andere
belangrijke personen in haar leven) zich gevoeld moeten hebben bij
wat hen overkwam. Dat vertaalt hij naar gesprekken, gedachten,
gevoelens. En al blijft het duidelijk dat de feiten ingekleurd worden
met vermoedelijke emoties, de schrijfstijl maakt dat het niet
moeilijk is om je in te leven in de hoofdpersonen. En daarmee wordt
het een heel beklemmend verhaal. Je kent de afloop, voelt de
dreiging, de angsten, de wanhoop van een jonge verliefde vrouw die
moet kiezen tussen veiligheid en bij haar grote liefde zijn. Maar
die, eenmaal in (relatieve) veiligheid, depressief dreigt te worden.
Gevaarlijk in een familie die grossiert in zelfmoorden. Zag de dokter
dat? Zette hij haar daarom aan tot tekenen en schilderen en indirect
tot het maken van het grandioze werkstuk dat ze uiteindelijk
afleverde?
Er is nog veel onduidelijk over het leven Charlotte Salomon. Net zo min als Leven? Of Theater? als het ware autobiografische verhaal beschouwd mag worden, is dat het geval met Foenkinos roman. Het is een zeer verdienstelijk eerbetoon geworden aan een bijzondere kunstenares, waarin de spanning tussen Leven? Of Theater? volledig tot recht komt. Letterlijk.
Leven? of Theater? wordt nog
steeds tentoongesteld, er is een allesomvattend boek van verschenen
en het kan bekeken worden via de site van het Joods Museum
(KLIK HIER).
David Foenkinos - Charlotte. Amsterdam, Cossee, 2015. Paperback, 224 pg., isbn: 9789059366138
©JannieTr, september 2016.
Voor het eerst gepubliceerd op De
Leesclub van Alles (KLIK HIER)
Heel interessant! Nu ik erover nadenk, hoorde ik al over Charlotte in een column van Niña Weijers: http://ninaweijers.nl/Nawoord-bij-Charlotte-Salomons-Leven-of-theater
BeantwoordenVerwijderenWat jij bedoelt is het uitgebreide boek (820 blz.) ook van Cossee, in linnen gebonden in een luxe geschenkdoos. Met daarin het gehele kunstwerk en alle brieven etc. Daar heeft Nina Weijers een beschouwing in geschreven.
Verwijderen