Corine Kisling - Het badhuis

November 2013 - waardering: 7,0

 

Misschien is het niet bij iedereen bekend, maar Zeeland heeft al 10 jaar een eigen Boekenweek. In de laatste week van oktober krijg je bij aankoop van een Nederlandstalig boek van tenminste 12,50 een uniek Zeeuws Boekenweekgeschenk. Ook worden er in die week 3 Zeeuwse Boekenweekprijzen uitgereikt, waaronder de PZC Publieksprijs  en de Prijs van de Zeeuwse boekhandel. Elk boek over  een Zeeuws onderwerp of geschreven door iemand met een Zeeuwse achtergrond kan meedingen. Hoogtepunt is echter de uitreiking van de Zeeuwse Boekenprijs. Het zal niemand verbazen dat de winnaar van deze vakjuryprijs dit jaar Oek de Jong is geworden, met zijn Pier en Oceaan.

Bij de 5 titels op de shortlist trof ik o.a. Het badhuis van Corine Kisling aan. Haar naam verbond ik tot voor kort met de thrillers (niet bepaald mijn favoriete genre) die ze samen met haar partner Paul Verhuyck schreef. Dankzij deze shortlist werd ik toch nieuwsgierig,  gelukkig maar, want anders was ik deze bijzondere novelle misgelopen.

De schrijfster woont  in de oude pastorie van Graauw, een plaatsje in de buurt van Hulst. Het verhaal speelt in het verzonnen Wielde dat de nodige overeenkomsten vertoont met Graauw, maar tegelijkertijd model kan staan voor elke kleine plaats in een krimpregio.

Marie Truyens is een bejaarde vrouw die een beetje dement  begint te worden. Als kinderloze weduwe heeft ze haar levenlang gewerkt in de pastorie voor 3 opeenvolgende pastoors. Nu woont ze alleen in het voormalige badhuis van het dorp en is voor haar vervoer naar de grote stad om boodschappen te doen afhankelijk van een buurtbusje. Van een van de badruimtes in haar huis heeft ze een  badkamer laten maken voor zichzelf en als ze daar op een avond een bad wil nemen, glijdt ze uit, valt en kan op eigen kracht niet meer uit het bad komen. Terwijl de tijd verstrijkt en ze machteloos in de badkuip ligt, komen pijnlijke herinneringen naar boven en een ondraaglijk zwaar schuldgevoel.

Haar herinneringen tonen ons niet alleen het verloop van haar eigen leven. Via de drie pastoors waar ze voor werkte, maken we ook kennis met de afbrokkeling van het kerkelijke leven in het dorp. Tegelijkertijd krijgen we zicht op het langzamerhand verdwijnen van allerlei  voorzieningen en de onderlinge saamhorigheid.

Het geheim waarmee Marie Truyens een leven lang rond gelopen heeft, is niet wereldschokkend, maar het houdt wel uiterst geraffineerd de spanning in het verhaal. Net als haar penibele toestand: wordt ze op tijd ontdekt? Heden en verleden wisselen elkaar soepel af, zodat haar geheim stukje bij beetje aan de oppervlakte komt. Maar ook droom en werkelijkheid gaan door elkaar lopen, mede door haar verwardheid. We moeten maar aannemen dat dat zowel door een beginnende dementie komt, als door hallucinaties door het voedseltekort, de dorst, de vermoeidheid en de kou tijdens het lange verblijf in het bad. Het verhaal wordt namelijk helemaal  vanuit Marie verteld en hoewel niemand precies weet hoe de geest van een licht dementerende, oudere vrouw werkt, vroeg ik me af en toe wel af of de momenten van exact herinneren en van totaal vergeten zijn wel helemaal klopten.
Maar dat doet niets af aan het genoegen dat ik beleefde aan het lezen van dit boek. Mede dankzij de heldere en beeldende schrijfstijl en de goed uitgewerkte, andere twee verhaallijnen: de teloorgang van het kerkelijk- en het dorpsleven: heel herkenbaar, niet alleen in onze streek (Zeeuws-Vlaanderen). Allemaal redenen om de volgende boeken van Corine Kisling niet meer over het hoofd te zien!

Corine Kisling - Het badhuis. Utrecht, De Arbeiderspers, 2013. 158 pg., isbn: 978-90-295-8792-1 

©JannieTr, 2 dec. 2013.