dinsdag 28 juli 2020

Marjan Knippenberg - 6 Minuten wachten op geluk

In de zomer van 2013 ging Marjan Knippenberg, samen met haar man voor de lol weer een keertje liften. Van Nijmegen naar Utrecht. Gewoon om te kijken of dat nog lukte, nu ze er  niet meer uitzagen als studenten. Een Marokkaanse jongen gaf hen een lift. En dat zette bij Marjan iets in gang, dat uitmondde in dit leuke boekje, met als ondertitel: 100 bijzondere ontmoetingen met vreemden.

Van ontmoeting naar idee 

Tijdens de lift kwam er van alles ter sprake, in een eerlijk en open gesprek. Ze vond het heel verhelderend om allerlei zaken door de ogen van deze Marokkaanse jongen te zien en realiseerde zich des te meer, dat ze in een bubbel leefde. Terwijl ze best nieuwsgierig was naar mensen met andere achtergronden dan die van het gros van haar familie, vrienden en collega's. Met als voorbeeld het antwoord op haar vraag of hij zelf wel eens liftte: "Je denkt toch zeker niet, dat ze mij, een Marokkaan, meenemen?"
De uitwisseling van ideeën, meningen en perspectieven verrijkte haar. En dat  vond zo zo waardevol, dat ze er iets mee wilde doen. Ze realiseerde zich, dat het met name de liftsetting was, die er een grote rol in speelde. En zo begon het idee te rijpen om vaker te gaan liften.

Twee jaar elke woensdag

Ze besluit elke woensdag, als ze geen kinderen naar school hoeft te brengen, te gaan liften naar haar werk en terug. Van een woonwijk aan de rand van Nijmegen, naar het Radboud UMC. Een ritje van ruim 6 km (13 min.). Ze maakt een bordje met de gewenste bestemming en kiest een plek uit waar eenvoudig gestopt kan worden. Na een jaar kan ze concluderen dat ze gemiddeld 6 minuten moest wachten op een lift. Soms heeft ze meteen geluk, soms duurt het iets langer. Ze vertrouwt op haar intuïtie en besluit alleen niet in te stappen in een auto met meer dan twee mannen. Ze verwondert zich erover, dat er behalve over carpoolen en OV-ritten, nooit gesproken wordt wordt over liften, als optie om files tegen te gaan.

Aanvankelijk houdt ze een blog bij over de reisavonturen, later besluit ze te bundelen in een boekje. Het kwam tot stand dankzij crowdfunding en een subsidie van de provincie Gelderland. Maar het is inmiddels gewoon via de boekhandel of Bazarow te koop.

Bijzondere ontmoetingen en intieme gesprekken

Ze ontmoette op deze manier 166 verschillende mensen. In het boekje beschrijft ze 100 van deze ontmoetingen. Hoe kort het ritje ook was, meestal ontsponnen zich persoonlijke verhalen. Zoals iemand haar zei: Ik kan het jou wel vertellen, ik zie je toch nooit meer". Soms waren de verhalen interessant, soms enorm ontroerend, soms grappig, soms inspirerend. Het waren in alle gevallen ontmoetingen die plezier gaven, haar wereldbeeld verrijkten en dat veel positiever maakten.
De liftgevers kwamen uit alle lagen van de bevolking: van advocaat tot rioleringsmedewerker, van manager tot vrachtwagenchauffeur, van vluchteling tot docent. Twee mannen uit Jemen, op weg naar de bruiloft van hun zus, een kindje onderweg naar chemotherapie, een aanstaande vader zich haastend naar de geboorte van zijn zoontje. In deze microkosmos, naast elkaar in de auto, ontstaat een uitwisseling. Twee vreemden die zich voor elkaar openstellen in een bijzonder setting.

Het maakte haar gelukkig, vandaar de titel: 6 minuten wachten op geluk. Ze stelt:

"Liften is een prachtige metafoor voor het leven. Je moet je kwetsbaar opstellen, de controle loslaten en op een ander vertrouwen. Compleet vertrouwen op wat er op je pad komt."

Een lief boekje

Dit is een heerlijk boekje voor op het nachtkastje. Elke dag een paar van de avonturen van Marjan Knippenberg lezen en je met haar verwonderen over de bijzondere ontmoetingen met al deze uiteenlopende personen. En dan met een positief gevoel in slaap vallen. De meeste mensen deugen!

Marjan Knippenberg - 6 minuten wachten op geluk. 100 Bijzondere ontmoetingen met vreemden. BigBusiness Publichers, 2017. Pb.,143 pg., ills., ISBN:978-94-917575-3-2.

© Jannie Trouwborst, juli 2020.

5 opmerkingen:

  1. Hoi Jannie, een mooie bespreking en een interessant gegeven. Ik heb tijdens mijn studie gedurende een zomer (die van 1987) in Frankrijk vrij veel gelift. Later in die zomer heb ik in Nederland nog een paar keer gelift. Daarvoor en daarna heb ik vrijwel nooit gelift, alleen als ik op bezoek ging bij een vriend in Koudum liftte ik regelmatig vanaf het station naar zijn woning (ongeveer 4 kilometer). Mijn ervaringen met liften zijn zonder meer positief met als enige uitzondering een keer dat ik samen met een vriend in Frankrijk op een ongelukkig punt stond en we er 5 uur over deden om daar weg te komen. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat ontzettend leuk om te horen Erik! Ik heb nooit gelift, mijn ouders hadden mij er erg bang voor gemaakt. Maaf mijn man en ik hebben wel eens een lifter meegenomen en dat was een positieve ervaring. Maar je ziet ze nog maar erg zelden.

      Verwijderen
  2. Wat een mooie bespreking! Het lijkt me bijzonder interessant om zulke verhalen te lezen. Zelf durf ik ook niet liften, maar vroeger deed ik wel soms spontane gesprekjes met onbekenden in de trein, toen ik lesgaf in Frankrijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat dat net zo iets is als wat Marjan Knippenberg bedoelt: gesprekjes met wild vreemden aanknopen. Ik durf dat zelf niet zo goed, maar ga er wel op in als iemand tegen mij begint te praten.

      Verwijderen
  3. Dit klinkt als een inspirerend en positief boek Jannie. Zelf heb ik nooit gelift, omdat het niet durf(de).

    BeantwoordenVerwijderen