Lees jij elk boek helemaal uit?

Best wel een nuttige ontdekking: als ik een #50books-vraag van Hendrik-Jan eerst een poosje laat sudderen, dan komt er een heel ander antwoord uit, dan als ik direct reageer. Het gebeurde al eerder dat het antwoord door even afstand nemen wat genuanceerder werd, maar dit keer was het echt duidelijk. De vraag die hij stelde luidde:

Lees jij elk boek helemaal uit (KLIK HIER) ? (vraag 32 van #50books)

Mijn eerste reactie was zeer beslist JA! Maar in de dagen daarna kwamen de twijfels en de voorbeelden dat het ook wel eens anders is. 

Laat ik beginnen met te melden dat ik de kans op zo'n grote teleurstelling dat ik het boek niet uit kan lezen zo klein mogelijk probeer te houden. Aan ongevraagd toegezonden boeken begin ik alleen als ze me aanspreken. En de rest kies ik zorgvuldig uit in de bibliotheek of boekwinkel of vraag ik zelf aan bij de uitgever. Ik ben geen lid meer van een leesclub. Dat leverde vroeger nog wel eens kromme tenen op, omdat ik vind dat je dan een tegenvallend boek ook helemaal uit moet lezen. Wat een straf soms! Toch is het toen één keer voorgekomen dat, behalve de bespreekster, de rest van de club het niet op kon brengen het door haar uitgekozen boek helemaal uit te lezen. Ik ook niet. Voordeel van een leesclub is trouwens wel dat je verrast kunt worden door boeken die je zelf nooit gekozen zou hebben.

Omdat ik van vrijwel elk boek dat ik een lees een blogje maak, zet dat me er ook toe aan een boek helemaal uit te lezen. En ik moet toegeven dat dat dan niet altijd van harte gaat. Maar toch heeft ook dat voordelen: een enkele keer weet ik als het uit is, dat het echt de moeite van een blog niet waard is. Soms ontdek ik echter dat het boek een tweede kans moet hebben. En waar ik me er in eerste instantie misschien doorheen moest worstelen, blijkt het in tweede instantie een heel mooi boek te zijn. Minder gefocust op het verloop en de uitkomst van het verhaal ontdek je pas de andere zaken die een boek aantrekkelijk maken: het oproepen van sfeer, het taalgebruik, de knappe constructie, de subtiel uitgewerkte karakters, enz. Soms gaan er maanden overheen voor ik het nog eens lees. Maar dan blijk ik er volop van te kunnen genieten.

Ook gebeurt het wel dat ik merk dat het even niet aanslaat. Dan leg ik het weg, om het later weer op te pakken. Maar dan begin ik wel helemaal opnieuw, niet waar ik was gebleven. Toch zal er best wel eens één tussendoor piepen die ik vervolgens helemaal vergeet......

Nog niet zo lang geleden had ik mijn zinnen gezet op Een jaar in scherven van Koos van Zomeren uit de Privé-domeinreeks (binnenkort op dit blog). Om het te vergelijken met Jasper en zijn knecht van Gerbrand Bakker (KLIK HIER)  uit dezelfde reeks. Het was uitgeleend, dus nam ik Nog in morgens gemeten mee, ook van Koos van Zomeren en ook uit de Privé-domeinreeks. Dat bleek een vergissing. Na bijna 100 blz. gaf ik op. Helemaal tegen mijn gewoonte in. Maar ik troostte mezelf met de gedachte dat het ook niet mijn eerste keus was geweest en dat ik alsnog in Een jaar in scherven ging beginnen. En zo kan het verkeren: daar heb ik van de eerste tot de laatste bladzijde van genoten. En dan ben je blij dat je je tijd niet verdaan hebt aan boek dat niet wil aanslaan.

Dus mijn antwoord moet zijn: In principe niet, heel soms. Maar dat komt mede doordat ik de kans op voortijdig stoppen zo klein mogelijk probeer te houden. En dat sommige boeken een tweede kans krijgen.

© JannieTr, augustus 2016.

De leesvraag #50books (KLIK HIER) is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Vanaf 2016 doet Hendrik-Jan dat. Vanaf "2016: vraag 2" probeer ik ook elke week mee te doen.