Herman Koch - Makkelijk leven

De Boekenweek is alweer voorbij. Natuurlijk kocht ik enkele boeken en kreeg het boekenweekgeschenk cadeau. Meestal koop ik ook het boekenweekessay. Maar Conny Palmen? Nee, daar had ik niet zo'n behoefte aan. Dit jaar maar niet dus.

In dit blog combineer ik een vraag van Martha in de serie #50books (KLIK HIER) met een korte beoordeling van Makkelijk leven van Herman Koch. Want wat wilde ze weten?

Vraag 14: Heb jij het boekenweekgeschenk al gelezen?

Dat is een hele goeie vraag. In dit geval: ja. Maar als ik in mijn kast kijk? Ik mag mezelf de trotse eigenaar noemen van bijna alle boekenweekgeschenken vanaf 1939 (op 3 na). Daarnaast veel kinderboekenweekgeschenken en vanaf 1988 bijna alle boekenweekessay's. Heb ik die dan ook allemaal gelezen? Nee. Als ik er zo langs kijk, valt me op dat ik van de oudere er beduidend meer gelezen heb dan de laatste jaren. Vaak begon ik wel enthousiast, maar verschoof de interesse al snel naar de aangeschafte boeken en beloofde ik mezelf later het boekenweekgeschenk te lezen. Nu neem ik er nog wel eens een mee voor in de trein: handzaam en uit te lezen op de heen- en terugreis.

Ik herinner mij Hella Haasse - Oeroeg, Hubert Lampo - De goden moeten hun getal hebben, Henri Knap - De ronde van '43 (heeft mijn zoon op zijn literatuurlijst gezet), Maarten 't Hart - De Ortolaan, Remco Campert - Sombermans actie, Biesheuvel - Een overtollig mens, e.a. Latere uitgaven las ik minder vaak, soms wel het essay (Renate Dorrestein - Laat me niet alleen of Jeroen Brouwers - Sire, er zijn geen Belgen, bv). Het voelde geregeld alsof er in latere jaren minder aandacht aan het schrijven van het geschenk was besteed, waardoor ik de belangstelling na enkele bladzijden verloor. Of ik kende al ander werk van de schrijver, waar ik niet bijster enthousiast over was en dan liet ik het lezen maar zitten. Anna Enquist - De ijsdragers en Bernlef - De pianoman herinner ik me dan weer wel.

En nu is er dus Herman Koch. Over Het diner was ik wel enthousiast. Maar Zomerhuis met zwembad viel me tegen. Daarna heb ik eigenlijk nooit meer iets van hem gelezen. Maar het redelijk dunne Makkelijk leven haalde me over het toch nog eens te proberen. Iedereen is zo enthousiast over De greppel, misschien moest hij maar een tweede kans krijgen. Mag ik eerlijk zijn? Ja dat moet toch eigenlijk wel in een blog met recensies: het viel me tegen. Natuurlijk kun je stellen: je mag van zo'n gelegenheidsboekje ook niet teveel verwachten, maar dan ik denk aan het verschil met "vroeger". Ik heb echt het idee, dat het toen een hele eer was het geschenk te mogen schrijven en daar ging men eens goed voor zitten, om iets moois en degelijks af te leveren, een visitekaartje voor de rest van het oeuvre. Niet iets dat tussen neus en lippen door eventjes afgeraffeld moet worden.

Is het zo erg met Makkelijk leven? Nee, dat nou ook weer niet. Het verhaal boeide me in elk geval meer dan andere geschenken. De inhoud laat ik hier verder achterwege, daar is al genoeg over geschreven. Ik heb het helemaal uitgelezen en dat zegt ook wat. Er staan heerlijke, echte Koch-zinnen in:

"Zelf ben je je veel sterker bewust van je afwezigheid dan anderen. Het geeft alvast een inkijkje in de tijd die na jou komt, wanneer je er niet meer bent. Ook dan zullen de mensen al snel weer over hun vakantieplannen doorpraten. Over de laatste films. Waarschijnlijk al tijdens het tweede glas wijn in de koffiekamer van het rouwcentrum."

Er zitten hilarische stukjes in die nog iets laten zien van de Jiskefet-humor van lang geleden. Als de kleinkinderen op bezoek zijn en volgestopt worden met alles wat hun moeder absoluut niet goed gevonden zou hebben. Of de manier waarop de hoofdpersoon doordraait in zijn gemaal en gefantaseer en dat op miraculeuze wijze kan doen uitmonden in absurde en onlogische conclusies die nergens op gebaseerd zijn.

Er valt dus heus wel wat te genieten, maar nu ook weer niet zoveel dat het een aanbeveling is voor me om weer eens een ander boek van Koch te lezen. Al zul je mij niet snel horen zeggen dat vroeger alles beter was, ben ik toch bang dat dat voor de boekenweekgeschenken wel op gaat.

Ik ben benieuwd welk boekenweekgeschenk jij helemaal hebt uitgelezen. Laat het gerust weten in een reactie hier onder.

Herman Koch - Makkelijk leven. CPNB, 2017. Geb., 95 pg., isbn:978-90-5965-4112.

© Jannie Trouwborst, april 2017.

Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden van anderen. Wil je ook meedoen? Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat een link naar je eigen blog achter in de reacties onder het blog van Martha (KLIK HIER) of alleen je reactie. Zo kan iedereen lezen wat jij ervan vindt.