Zalig uiteinde, meneer Lisowski. Een winterverhaal.

Hendrik Groen is de afgelopen maanden uitgegroeid tot een soort van cult-schrijver. Hij heeft een eigen Facebook pagina, er is een fanclub, je kunt T-shirts kopen met zijn karakteristieke portret erop, er zijn Hendrik Groen leesclubbijeenkomsten, kortom: er is een ware (vrij onschuldige) Hendrik Groen-gekte ontstaan.

De verkoopcijfers van het boek Pogingen iets van het leven te maken: Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 1/4 jaar zijn indrukwekkend en dat terwijl niemand precies weet wie Hendrik Groen is. Of Hendrik Groen eigenlijk wel bestaat of dat het wellicht een pseudoniem is van een bekende schrijver die samen met Meulenhoff een uitgekiend spelletje speelt.

Om de mythe in stand te houden verscheen er deze maand een boekje van 64 pagina's. Gratis af te halen in de boekwinkel. Het kan van twee kanten af gelezen worden. Halverwege moet je het omdraaien. Op de ene voorkant staan Hendrik Groen. Wie daar begint, krijgt de eerste achttien dagen uit de dagboek van Hendrik Groen te lezen als voorproefje. Als je het daarna omdraait, staat op de andere voorkant een minstens zo mooie tekening (beide van Victor Meijer) van Meneer Lisowski. Daar kun je een kort verhaal lezen met als titel: Zalig uiteinde, meneer Lisowski: Een winterverhaal. Volgens het colofon zou ook dit verhaal geschreven zijn door Hendrik Groen.

Ik twijfelde al een poosje of ik Het geheime dagboek zou kopen. Als iedereen erg enthousiast wordt, word ik juist meestal een beetje achterdochtig. Als iedereen vindt dat je iets gelezen moet hebben, dan laat ik het juist liever maar liggen en geef mijn aandacht aan een boek dat aandacht tekort komt. Maar toen mijn boekhandelaar me op dit boekje wees en aanraadde het eens gratis te proberen, ging ik overstag.

En nu heb ik dus een stukje Hendrik Groen gelezen en ik weet niet wat ik er van moet vinden. Dat het een echt dagboek is, lijkt me erg onwaarschijnlijk. Het kan wel geschreven zijn door iemand die geregeld in een bejaardenhuis verblijft (misschien zelfs een bewoner) en het nodige heeft gezien. Maar eigenlijk kan iedereen het verzonnen en geschreven hebben. Nu heb ik natuurlijk maar ruim 30 pagina's uit het echte boek gelezen, maar mij spreekt het niet aan. Het is me een beetje te geforceerd grappig. Er zit wat wrange humor in, we krijgen een klein beetje van Hendriks innerlijk te zien. Maar net niet genoeg om overtuigd te worden van het werkelijk bestaan van deze stoere oudere die gaat pogen iets van het laatste stukje van zijn leven te maken. Misschien zou ik daarvoor het hele boek moeten lezen, maar daartoe nodigt deze kennismaking niet uit.

Maar dan het korte verhaal Zalig uiteinde, meneer Lisowski: een winterverhaal. Dat is andere koek! En daarom ben ik mijn boekhandelaar toch dankbaar dat hij het me "opdrong". Maakt niet uit wie het geschreven heeft of wie deze Hendrik Groen is. Een schrijnend verhaal, met even tegoed nog de nodige humor, en naar mijn idee meer in overeenstemming met de realiteit van wat er zoal op je pad komt als je ouder wordt, hoeveel je ook nog van het leven zou willen maken.

Ben ik dan toch fan van Hendrik Groen geworden? Misschien. Als hij ons op nog meer verhalen kan trakteren zoals dat over Meneer Lisowski dan zeker wel. We wachten het met spanning af. En tot die tijd: iedereen, fan of niet, snel naar de boekwinkel voor je eigen exemplaar van Meneer Lisowski.

Hendrik Groen - Zalig uiteinde, meneer Lisowski. Een winterverhaal / Pogingen iets van het leven te maken. Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 1/4 jaar (1-18 januari 2013). Amsterdam, Meulenhoff, 2014. Paperback, 64 pg., geen ISBN, gratis af te halen bij de boekhandelaar in december 2014.

© JannieTr, december 2014.

Ik las dit boek als 29/20 voor Ik-lees-Nederlands 2014.