Sophie Tak is Neerlandicus en
docente Nederlands. In haar studietijd voerde ze de redactie over literair tijdschrift Moxi,
waarin ze ook zelf verhalen en columns publiceerde. Ze schreef recensies voor Trouw en was redacteur van vakTaal. Ze woont met haar gezin in Deventer. Phineas' feest (2020) is haar debuut.
In 2021 stond Phineas' feest op de shortlist van de Hebban Debuutprijs. Deze prijs is
een aanmoedigingsprijs voor debutanten en de enige juryprijs in Nederland en
Vlaanderen met een grote invloed van lezers. De jury bestaat uit
een 120-koppige lezersjury. Zij bepalen welke vijf titels uit een longlist van 15 boeken op de shortlist komen. Een professionele eindjury
heeft de beslissende stem. De prijs was dit jaar niet voor Sophie Tak, maar haar debuut is desondanks veelbelovend genoeg.
Het kraamfeest
Phineas is de zoveelste baby van Lea Ouwenaer. De bedoeling is een groot kraamfeest te geven voor familie en vrienden. Maar de onderlinge contacten in de familie zijn nogal problematisch, als gevolg van een dramatische beslissing twintig jaar eerder. Broer Johannes zwerft al jaren op straat, vader Hilmar leeft ergens een teruggetrokken bestaan als kluizenaar. Moeder Tanneke vecht tegen depressies en zus Adelien stort zich op de wetenschap van het brein. En ondertussen dijt het gezin van zus Lea steeds verder uit.
Een
oude vriend spoort vader Hilmar op en vertelt hem over het kraamfeest.
Hij besluit toch maar weer eens contact op te nemen. Zoon Johannes
ontdekt bij toeval waar zijn zus Adelien woont en zij nodigt hem uit
voor het feest bij zus Lea. Moeder Tanneke komt in elk geval. En ook al
weten Hilmar en Tanneke dat nog niet, het gezin zal weer compleet zijn.
Maar is het dan mogelijk nader tot elkaar te komen? Of is er teveel
onherstelbaar vernield?
Wisselende perspectieven
Wat
er precies gebeurd is twintig jaar geleden wordt stukje bij beetje
duidelijk in de verhalen die elk van deze hoofdpersonen in een eigen
hoofdstuk vertelt. De persoonlijke situatie op de dagen vlak voor het
feest komt aan de orde, maar via flash-backs ook het verloop van de
twintig jaren daarvoor en de jeugdherinneringen tot het moment van de
breuk.
Uiteraard
zijn het persoonlijke, gekleurde perspectieven en dus niet geheel
betrouwbaar. Zo heeft ieder zijn eigen versie op Johannes' aandeel in het uiteenvallen van het gezin. En het is aan de lezer om steeds weer een
oordeel op te schorten of te wijzigen. Steeds duidelijker wordt dat
Johannes last heeft van psychotische aanvallen die destijds niet als
zodanig zijn onderkend. Het perspectief dat Johannes daarop biedt in
zijn hoofdstuk is op zeer overtuigende wijze invoelbaar gemaakt.
Ook
de ontwrichtende gevolgen voor alle leden van het gezin door de niet
herkende geestesziekte van Johannes komen in elk perspectief naar voren.
Ze hebben ieder voor zich getracht zekerheden te vinden om zich staande te houden, maar het
naderende weerzien zet die weer op losse schroeven.
Literair pareltje
Sophie
Tak heeft een zorgvuldige stijl, waarin haar personages als vanzelf tot
leven komen. De juiste dosering van de informatie in de verschillende
perspectieven houdt het verhaal spannend, tot het einde toe. De strijd
in het hoofd van Johannes is ongelooflijk goed weergegeven, zonder
drama, maar wel herkenbaar als een wanhopige toestand. Net als de
sluimerende schuldgevoelens bij de gezinsleden. Toch is er geen sprake
van indirecte veroordeling.
Het is een geslaagd boek over een onbegrepen
geestesziekte en de gevolgen daarvan voor de zieke en zijn omgeving. En ondanks de zwaarte van het onderwerp is het zonder zwaarte geschreven en prettig leesbaar. Laten we hopen dat het niet bij dit debuut blijft.
Sophie Tak - Phineas' feest. Amsterdam, Ambo/Anthos, 2020. Pb, 336 pg. ISBN:9789026348044.
© Jannie Trouwborst, januari 2022.
Ja prachtig boek, het verhaal heeft nog lang door mijn hoofd gespeeld.
BeantwoordenVerwijderenVooral zoon Johannes vond ik weergaloos beschreven.
Op mijn site waren de meningen tot mijn verbazing erg negatief, ben dus blij dat jij het mooie ziet!
Wie hier niet door geraakt wordt, lijkt me weinig empathisch... Maar ja ik vind thrillers weer vreselijk. Zo hebben we allemaal onze "beperkingen". ;-)
Verwijderen