Snellezen: waarom zou je?

Het lijkt wel of heel de wereld bezig is met "challenges". Ook lezers storten zich er massaal op. Moet je voor de lol eens proberen: Google "Reading challenges 2016" en dan "afbeeldingen". Je weet niet wat je overkomt!

Natuurlijk is het goed om jezelf uit te dagen en bij de les te houden, maar als ik lees wat er soms allemaal gedaan wordt om vooral het vastgestelde aantal te halen, dan betreur ik dat zeer. Dat je ook op zoek zou kunnen gaan naar een uitdaging die met de inhoud van boeken te maken heeft, ben ik nog niet tegen gekomen. Maar misschien kent iemand anders die?

Ik beschouw deze #50books challenge (KLIK HIER)  van Hendrik-Jan wel een beetje als een dergelijke uitdaging: een keer per week nadenken en bloggen over zaken die met lezen en boeken te maken hebben. Het houdt je scherp wat betreft je eigen ideeën daarover en je maakt kennis van die van andere lezers en boekenliefhebbers. 

De vraag van deze week was: Hoe snel lees je nu en zou je sneller willen lezen?

Een simpele vraag voor mij en een duidelijk antwoord: hoe snel ik lees hangt af van wat ik lees en waarom, en sneller is voor mij niet nodig, ik kan desgewenst heel snel lezen. Van de krant lees ik in eerste instantie de koppen. Interesseert iets me, dan scan ik de tekst eronder. Daarbij kan ik hele alinea's in een oogopslag beoordelen. Bij sommige stukken vertraag ik om er meer van op te steken. Maar er zijn ook artikelen die ik helemaal op mijn gemak lees omdat ze belangrijk voor me zijn. Ik ben erg te spreken over de samenvatting van de hoofdpunten die onze krant tegenwoordig onder een artikel zet. Zo kan ik sneller beoordelen of alles gelezen moet worden.

Maar als ik een roman lees, dan neem ik daar de tijd voor. Soms is dat moeilijk, als de spanning zo strak opgebouwd wordt dat je snel door wilt lezen. Dan lees ik het boek soms nog een tweede keer om van mooie zinnen, metaforen, stijlfiguren te kunnen genieten of om achteraf na te gaan hoe die spanning werd opgebouwd. En dat is opnieuw genieten, soms zelfs nog meer dan bij de eerste keer lezen. Bij non-fictie gaat het vooral om het begrijpen en onthouden van aangereikte feiten, ook dat vraagt om een ander leestempo. Poëzie is helemaal een verhaal apart. Als je dat gaat snellezen is de bundel binnen een kwartier uit. Maar als je er van wilt genieten, dan is soms één gedicht op een avond genoeg.

Ik vind het jammer dat er blijkbaar steeds meer lezers zijn die het belangrijk vinden zo snel mogelijk een boek uit te hebben. Wat blijft er hangen van die snel gelezen boeken? Of hoeft dat ook niet, is het alleen tijdverdrijf? Misschien lezen ze ook liever een ander soort boeken dan ik.

Het toeval wil dat ik deze week via Twitter dit artikeltje tegenkwam op de site van Onze Taal: 

Snellezen gaat altijd ten koste van tekstbegrip 

Volgens Amerikaanse psychologen gaat snellezen altijd ten koste van tekstbegrip. Er zijn de afgelopen decennia verschillende methoden bedacht om teksten sneller door te nemen, onder andere door meer te 'scannen' dan alles woord voor woord te lezen.
De wetenschappers publiceerden onlangs een overzichtsartikel waarin ze onderzoeken uit de afgelopen jaren op een rij zetten. Volgens hen kleven er aan elke techniek nadelen, waardoor het gedetailleerde tekstbegrip daalt. Snellezen zou vooral nuttig zijn voor teksten die je minder goed hoeft te begrijpen. (Voor het hele artikel: KLIK HIER)

© JannieTr, februari 2016.

De leesvraag #50books (KLIK HIER) is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Vanaf 2016 doet Hendrik-Jan dat. Vanaf "2016: vraag 2" probeer ik ook elke week mee te doen.