Met plezier lezen

Waar let jij op bij het lezen? Vraag 12 uit de serie #50books van Martha. Ter verduidelijking schrijft ze er nog bij:

Let jij op beschrijvingen? Of juist op dialogen? Let je op het uiterlijk van de personages? Let je op cliché-elementen of op bijzonderheden? Misschien let je wel op de eerste zin of op de laatste zin? Natuurlijk let je op de verhaallijn, maar waar let je nog meer op? Het is een heel ruime vraag, maar ik hoop dat je er iets moois van kan maken.

Laten we bij het begin beginnen: ik wil van een boek kunnen genieten. Dus als ik na 50 tot 75 pagina's nog steeds niet het idee heb dat het me raakt, dan houdt het op. Soms is me direct duidelijk wat er aan mankeert, een andere keer blijft het onduidelijk. Misschien ligt het ook aan mij: niet elk boek wordt door iedereen op dezelfde manier gelezen en wel of niet gewaardeerd. (Zie ook:  Lidewijde Paris - Hoe lees ik?) 

Waarom een boek mij wel bevalt, is gemakkelijker te beantwoorden.

- De eerste zin is heel belangrijk, de laatste vaak ook.

- Als ik ergens kromme tenen van krijg, dan zijn het onnatuurlijke dialogen.

- De verhaallijn moet zich als vanzelf ontwikkelen, zonder dat het opvalt. Meerdere verhaallijnen naast elkaar, die uiteindelijk bij elkaar komen spreken me het meest aan. Al is het dan soms wel goed opletten. (Losse eindjes zijn daarentegen storend).

- Op de middelbare school sloeg ik beschrijvingen, vooral van landschappen, kleding e.d., gewoon over. Ik vond ze saai en ze hielden het verhaal op. Nu geniet ik daar wel van. Zeker als een beschrijving van omgeving of weersomstandigheden aansluit bij de gebeurtenissen of de gevoelens van de hoofdpersonen.

- Beschrijvingen van situaties en gevoelens zijn een vak apart. Het mooist zijn die waarin je zelf veel moet invullen/bedenken. Waarbij je zonder al te veel uitleg toch in een bepaalde richting gedreven wordt.

- Het uiterlijk van personen vind ik doorgaans niet zo interessant. Summier is genoeg, gedoceerd is ook wel prettig. Niet ineens een "opsporing verzocht" omschrijving.

- Teveel personages kan een probleem zijn: zodra ik schema's moet maken om ze allemaal in hun onderlinge relaties te kunnen volgen, moet het boek wel veel andere kwaliteiten hebben, wil ik de moed niet opgeven.

- Cliché's kunnen erg storend zijn, maar een enkele cliché-uitdrukking is geen doodzonde.

Doorslaggevend is voor mij toch de schrijfstijl: mooie metaforen, poëtisch taalgebruik, alliteraties, symboliek, rake aforismen, filosofische opmerkingen, allerlei stijlfiguren. Dat soort zaken zijn voor mij "de kers op de taart" (om zelf ook nog even een onschuldig cliché te gebruiken).
Juist omdat het taalgebruik, de woordkeuze en de stijl belangrijk zijn voor me, ben ik huiverig voor vertalingen en lees ik het liefst oorspronkelijk Nederlands.

© Jannie Trouwborst, maart 2017.

Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden van anderen. Wil je ook meedoen? Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat een link naar je eigen blog achter in de reacties onder het blog van Martha (KLIK HIER) of alleen je reactie. Zo kan iedereen lezen wat jij ervan vindt.